Goodbye, Chandler

Odwiedziłem Getty Villa w Pacific Palisades. Obok muzeum mieszkał Matthew Perry.

Poczułem, że chcę to miejsce odwiedzić. W końcu dał mi tyle powodów do uśmiechu.

Piękna okolica, na wzgórzu przy ulicy Blue Sail r z widokiem na pacyfik. Na miejscu - spokój. Rozumiem czemu zdecydował się przenieść tutaj. Kiedy jesteś uzależniony, spokój to najlepsze co możesz sobie sprawić. Kiedy dowiedziałem się, że M.Perry nie żyje oczywiście, że było mi bardzo smutno.

Matthew od lat zmagał się uzależnieniem. W ostatnich latach życia i trzeźwości poświęcał bardzo dużo czasu na to, aby udzielać się i pomagać osobom wychodzić z nałogu.To temat mi bliski. Wiem jak ciężka jest to choroba. Sam nie pije od 3 lat. Nie wyobrażam przez jakie piekło musiał przejść. 15 odwyków. Choroba odebrała mu radość z najlepszych lat jego życia i prawdopodobnie nie dała mu więcej czasu tutaj. Szkoda. To niesamowite jak człowiek z takimi trudnościami potrafił stawiać na nogi tyle osób.

“Przyjaciele” to serial, który w pewien sposób mnie chronił i ukształtował. Choć Matthew (jak pisał w biografii) serialu nie mógł oglądać bo nie chciał wracać do widoku siebie z najgorszego momentu swojego życia - to ja dzięki “Przyjaciołom” w momentach kiedy było ze mną bardzo źle, nie czułem się samotny. Moment z serialem to było moje bezpieczne miejsce. Szczególnie w momentach gdy prowadziłem destrukcyjny tryb życia. Kiedy odpalałem serial, od razu robiło mi się lepiej. Byłem tam razem z nimi. Ja i ta piątka ludzi. Pojawiała się nadzieja. 20 lat i suma wszystkich wyświetleń - prawie 100 miliardów. W. Morris nazwał ten serial “fantazją”. Światem bez kryzysu, przestępstw, podtekstów. Pełnym tolerancji i kawy. Światem gdzie mimo trudności wszystko zawsze dobrze się kończy. I tak, zgadzam się z nim. To piękny świat, którego każdy potrzebuje. W którym każdy z nas chciałby żyć. Kochamy tą fantazję bo przez jej banalność i prostotę wydaje się tak bardzo osiągalna. Każdy z nas jest trochę Chandlerem. Życzę nam abyśmy jak najrzadziej musieli uciekać w jakiekolwiek fantazję. a zaszczepieni dobrem jak najczęściej byli dla siebie troskliwi i dobrzy.